پرسیدم چرا اینقدر عاشقی وبه دیگران محبت میکنی و عشق میورزی ،
گفت انسان تجلی گاه صفات خداست ،
پس صفات خدا را باید در خود متجلی کرد،
خدا هم محبت وهم عشق مطلق دارد
پس چرا محبت وعشق خدایی که در وجودمان هست از بندگان خدا دریغ کنیم
آشیانه
دانشگاه علمی و کاربردی واحد 41
سلام
به همه کاربرهای ایرانی ،
امیدوارم که وقتتون رو در
وبلاگ من به خوشی
سپری کنید !!!
هستند کسانی که با صـــدای بلند دعــــا میخوانند
ودستشان به ستـــاره ای نمی رسد...
امــا کسانی هستند که بی دعـــــا با خــــدا دست می دهـــند
ودستشان به ستـــاره ای نمی رسد...
لنگه های چوبی درب حیاطمان؛
گر چه کهنه اند و جیرجیر می کنند؛
ولی خوش به حالشان که لنگه ی هم اند ...
«مرحوم حسین پناهی» 
اگر همراه با هر دعایی که میکردم
قدمی بر میداشتم...
اکنون کنار خدا ایستاده بودم...
از کفر من تا دین تو راهی به جز تردید نیست
دلخوش به فانوسم نکن این جا مگر خورشید نیست؟
با حس ویرانی بیا تا بشکند دیوار من
چیزی نگفتن بهتراز تکرار طوطی وار من
بی جستجو ایمان ما از جنس عادت می شود
حتی عبادت بی عمل وهم سعادت میشود
با عشق آن سوی خطر جایی یرای ترس نیست
در انتهای موعظه دیگر مجال درس نیست
کافر اگر عاشق شود بی پرده مومن می شود
چیزی شبیه معجزه با عشق ممکن می شود
خداوند از مردم خواستار دو فضیلت است:
۱- به نعمت‌ها اقرار کنند تا بر آن بیفزاید،
۲- به گناهان اعتراف نمایند تا آنها را ببخشد.
عاقل کیست؟
آن که دل به دنیا نبندد.
زیرک کیست؟
آن که دنیا مغرورش نکند.
بی نیاز کیست؟
کسى که به آنچه خدا داده رضا دهد.
فقیر کیست؟
آن که دایم در فکر زیاد کردن است.
بخیل کیست؟
آن که حق خدا را ندهد.
